- rozrabiacz
- сущ.• интриган• склочник* * *♂ разг. склочник; интриган+
intrygant
* * *м разг.скло́чник; интрига́нSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozrabiacz
Смотреть что такое "rozrabiacz" в других словарях:
rozrabiacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba lubiąca rozrabiać, wszczynać awantury, konflikty, wywoływać zamieszanie, intrygować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dopuścić rozrabiaczy do głosu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozrabiacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) posp. «ten, kto rozrabia, robi intrygi, wywołuje awantury, zamieszanie; intrygant» Poskromić rozrabiaczy … Słownik języka polskiego
rozrabiaczka — ż III, CMs. rozrabiaczkaczce; lm D. rozrabiaczkaczek forma ż. od rozrabiacz Była typem rozrabiaczki … Słownik języka polskiego
rozrabiaka — m odm. jak ż III, CMs. rozrabiakaace; lm M. rozrabiakaki, DB. rozrabiakaków posp. «awanturnik, łobuz, rozrabiacz» … Słownik języka polskiego
